Botswana 'survival' september 2002
Elzas (deel 1: de bootlift en de tunnel)

Om nog even bij te komen van onze Botswana survival, gaan we een week varen in de Elzas. Of eigenlijk is het gebied meer Lotharingen. De vertrekbasis is in Lutzelbourg aan "Canal de la Marne au Rhin". Een uurtje of 8 rijden (incl. pauzes)


We hebben een Penichette 1107 gehuurd bij Locaboat . Een maatje groter dan nodig, maar iets anders was er niet meer. De boot is ons bekend, want vorig jaar hebben we in de Camarque op het maatje kleiner gevaren. Interieur is identiek, alleen iets meer slaapruimtes en voor ons is dat dus meer ruimte om rotzooi te dumpen. 
Lutzelbourg is een aardig plaatsje. Boven het dorp torend een kasteelruïne . Bezichtiging hiervan besluiten we voor de terugweg te bewaren (en dus komen we er nooit!). De route van de eerste vaardag gaat over het Canal richting Nancy. Maar zover gaan we niet. We beginnen met 3 sluizen. Bij de eerste sluis  meld je je aan via de intercom . Als het sein op groen staat vaar je in, legt aan en duwt dan een blauwe stang omhoog. Daarmee wordt het schutten in werking gesteld . De volgende sluis wordt alvast voor je opengesteld (tenzij er een boot van de andere kant eerst was). Voor de 3de sluis  moeten wij weer opnieuw aanmelden vanwege de rondvaartboot die onze plek inpikt. Mooie gelegenheid om de omgeving op de kiek te zetten 
Na deze sluis arriveren we bij "Plan Incliné"  oftewel een scheepslift bij Artzviller . Deze lift overbrugt een verval van 44.55 meter en is gebouwd om de 17 sluizen die er waren te vervangen. Om 17 sluizen te passeren was je een dag aan het varen. De lift brengt je in enkele minuten op een hoger (of lager) plan. Het is een indrukwekkend bouwwerk. Een stalen bak water die met tegengewichten  omhoog en omlaag wordt gehezen. Wij gaan omhoog  en horen dat onze boot wordt beschreven in het praatje voor de toeschouwers. Op een mooie dag als deze dag was staan er een heleboel kijkers . Zelfs hoop je dan maar dat alles soepel verloopt met het invaren en afmeren. Voor ons gelukkig geen probleem! 
Na de lift  volgen 2 tunnels. De 1ste tunnel  is bijna 2,5 kilometer en de 2de is ongeveer 500 meter. Ze zijn smal en er wordt éénrichtingsverkeer geregeld via stoplichten. De 1ste tunnel kunnen we meteen door  en voor de 2de moeten we een poosje wachten. We varen  die dag door naar een dorpje Xouaxange . Een dorp van niks en met niks. We maken een fietstocht . Komen langs nog meer dorpjes van niks, een enorme fabriek  en uiteindelijk een dorpje waar we eten kunnen kopen. Het vaargebied is prachtig , maar de dorpjes maken allemaal een desolate indruk.