Botswana 'survival' september
2002 |
Elzas (deel 3: De ontknoping....) |
Woensdags is weer een dag voor 15
handmatige sluizen. Het is ontzettend koud, maar wel helder weer. We beginnen
alleen, maar na enkele sluizen voegen zich 2 boten toe. Drie boten in een
sluis is wel het maximum! Deze keer helpen ook mensen van de andere boten
met het opendraaien van de deuren. Alles verloopt lekker soepel 

tot we in sluis nummer 2 arriveren!
De één na laatste sluis van
die dag. Wij wisselen af met sturen en touwen "hengelen". Ger hengelt op
dat moment de touwen naar de sluiswachter, krijgt het touw terug nadat
het om de bolder is gelegd, stapt af naar het gangboord en ligt ineens
plat! Verbijstert! Wat er gebeurde is niet te achterhalen. Haar enkel doet
zeer, is meteen dik en erop staan is niet mogelijk. De sluiswachter biedt
aan om een arts te waarschuwen in de laatste sluis en na enige aarzeling
maken we daar gebruik van. Eén van de zwitsers op de boot voor ons
stapt over naar ons om te helpen met de touwen. Ger gaat met de geblesseerde
voet in koud water en Henk vaart de 5 kilometer naar sluis 1. Met de sluis
in zicht zien we ook een auto die op een ambulance lijkt. Staat 'Sapeur
Pompier' op wat 'brandweer' betekent. Dus denken wij dat dat niet voor
ons is. Mooi wel! In Frankrijk doet de brandweer ook de EHBO (en dus de
ambulance). Ze staan met 4 man sterk op Ger te wachten! Het wordt dus een
rit naar het ziekenhuis in Sarrebourg.
Ze doen ondanks het taalprobleem heel erg
hun best en zijn ontzettend vriendelijk. Henk legt de boot achter de sluis
aan de kant met behulp van de vriendelijke zwitsers en gaat mee in de ambulance.
In het ziekenhuis naar de X-ray 
.
Dat wijst uit dat er een breuk zit. Door naar de gipskamer 
.
Er wordt een gipsspalk aangebracht en we kunnen terug naar de boot. Wel
eerst krukken, pijnstillers en trombose-spuiten halen bij de pharmacie!
Om 15.15 uur vertrokken we bij de sluis en om 18.30 uur zijn we weer aan
boord.
We hadden Sarrebourg op de fiets willen
bezoeken die middag. Dit ging sneller, maar we hebben niet veel gezien
van het stadje. Wat we gezien hebben zag er levendig uit. Hoe anders dan
de dorpen tot dan toe! De laatste dag varen gaat door de stromende regen.
Henk staat er min of meer alleen voor. Ger kan kleine stukjes sturen als
ze steun op een krukje
.
Net voldoende voor het afmeren en het sluizenwerk. Wij weten nu dat het
toch wel erg handig is als je allebei alle handelingen aan boord kan verrichten.
Vaak zien we boten waarbij alleen de man stuurt en dan heb je een groot
probleem als er een ongelukje als dit gebeurd.
De tunnels
,
de scheepslift en de laatste 3 sluizen en dan zijn we terug in Lutzelbourg.
De volgende dag rijden we terug naar Nederland en zijn de 5 weken vakantie
voorbij.........